Ամերիկյան Foreign Policy հանդեսը անդրադարձ է հրապարակել Վահե Ավետյանի գործի վերաբերյալ՝ «Օլիգարխների տիրապետությունը խափանելով» (հոդվածագիր՝ Լիանա Աղաջանյան) վերնագրով:
FP-ն սկսում է նախապատմությամբ՝ ներկայացնելով, թե ինչպես «հունիսի վերջին ամառային մի երեկո 3 ռազմական բժիշկներ վճռեցին մտնել Երևանի արվարձանում գտնվող ճոխ ռեստորան», որտեղ նա «ոչ պատշաճ dress code-ի համար վիճաբանության մեջ է մտնում ռեստորանի անվտանգության աշխատակիցների հետ», որի տերը Ռուբեն Հայրապետյանն է՝ «խոշոր գործարար և խորհրդարանի նախկին անդամ»:
«Հանրության վրդովմունքը աննախադեպ էր: Բիզնեսի տերերից հեռու չեն առնչությունները բռնությանը: Սակայն առաջին անգամ էր, որ Ավետյանի նման մեկը... ակամա զգաց նրանց ցասումը և դրա համար իր կյանքով վճարեց», - նշում է հոդվածագիրը՝ Ավետյանի մահն անվանելով «կատալիզատորի նշանակությամբ իրադարձություն», իսկ սկսված պայքարը «հակաօլիգարխիկ ակտիվիզմ»:
Անդրադառնալով ընթացիկ դատավարությանը, FP-ն նկատում է, որ դա «պատուհան բացեց փոքրիկ իշխող դասի ավելորդություններին, որը իրեն զգում էր օրենքը մեծապես շրջանցած»: Հեղինակն ընդգծում է, որ ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո հայերը, ի թիվս այլ խորհրդային ժողովուրդների, տեսան, թե «երկրի հարստությունների առյուծի բաժինն ինչպես է արտոնյալ էլիտայի վերահսկողության տակ անցնում»:
FP-ն նշում է, որ «առաջատար հայ օլիգարխները 40-ն են» և նրանք իրենց բիզնեսը «փոխակերպել են նաև արտոնյալ քաղաքական կարգավիճակի»: «Ճիշտ ինչպես Ռուսաստանում և Ուկրաինայում, խոշոր գործարարները իրենց կարողությունը պետական պաշտոնին են ի սպաս դրել՝ այն աստիճան, որ հաճախ դժվար է ասել՝ որտեղ է ավարտվում բիզնեսն ու սկսում քաղաքականությունը»:
Առանձին հատվածով նշվում է օլիգարխների դերը հայաստանյան ընտրություններում՝ մասնավորապես «լցոնումների կտրվածքով»: «Նեմեց Ռուբոյից» բացի նշվում է Սամվել Ալեքսանյանի («Լֆիկ Սամո») անունը, որին ԱՄՆ-ի Պետքարտուղարությունը 2003-ին «կիսաքրեական» օլիգարխ է անվանել:
«Ավետյանի գործի դեպքում կարծես թե ինչ-որ բան փոխվում է». գրում է հեղինակը՝ մանրամասնելով՝ Հայրապետյանը հասարակական ճնշման տակ ի վերջո հրաժարական է ներկայացրել, նրա 6 թիկապահներ ձերբակալվել են, 2 հետաձգումներից հետո անցած ամիս դատավարությունը պաշտոնապես մեկնարկել է:
Զուգահեռ անդրադարձներ են արվում նաև Հայաստանի ժամանակակից պատության մի շարք դրվագների՝ նշումով, որ «Հայաստանի՝ կայունության և ժողովրդավարության որոնումները բարդ են եղել» և ամեն տարի երկիրը լքում է 70 000 մարդ:
No comments:
Post a Comment